Wprowadzenie do Extreme programming

TDD jest jedną z głównych zasad metodologii programowania ekstremalnego (ang. Extreme programming ) czyli XP. Metodologia ta stanowi dość niekonwencjonalne podejście do tworzenia oprogramowania. Stawia sobie ona za cel usprawnienie tego procesu przy jednoczesnym zmniejszeniu kosztów. Zgodnie z paradygmatem XP, programy tworzone są w ścisłej współpracy z klientem. Dzięki temu zespół programistów dokładnie zna jego oczekiwania i eliminuje ewentualne niedogodności już na bardzo wczesnym etapie.

Klient powinien jak najszybciej otrzymać działający program. Programiści skupiają się więc tylko na funkcjonalności, która jest niezbędna w danej chwili i nie piszą niczego na później. Tę zasadę określa się mianem YAGNI (ang. You Aren't Gonna Need It - nie będziesz tego potrzebował). Wszyscy programiści stanowiący zespół współpracują ze sobą. Polega to na tym, iż piszą oni kod parami, bacznie kontrolując się nawzajem i poprawiając sobie błędy. Tym sposobem kod staje się o wiele łatwiejszy do zrozumienia i utrzymania, niż kod pisany wyłącznie przez jedną osobę.

W przeciwieństwie do tradycyjnych metod, XP rezygnuje z pisania obszernej dokumentacji i specyfikacji projektu. Zamiast tego, rolę dokumentacji kodu pełnią testy modułów, które znakomicie opisują jego działanie.

Pomimo, że XP stanowi bardzo ciekawe podejście do rozwoju oprogramowania, wywołuje ono czasem spore kontrowersje i nie każdemu musi odpowiadać. Pamiętajmy jednak, że nie musimy adoptować wszystkich założeń programowania ekstremalnego, by korzystać z dobrodziejstw testowania modułów: możemy używać tej techniki zupełnie oddzielnie.